Rocznice

[yankes62]

(17-05-2014 21:49 )Pete Gordon napisał(a):  17 maja 1863r.

Federalne dywizje Carra i Osterhausa w bitwie nad rzeką Big Black pokonują siły rebelianckie, zmuszając je do wycofania się do Vicksburga. Starcie to przypieczętowało los konfederatów uwięzionych w kotle, z którego już nie będą mogli się uwolnić.

Pete.Oj grabisz sobie , grabisz .
Tak jak Jurgen.
Obu Was w namiocie nie ochronię przed rozjuszonymi Rebami
A tak po prawdzie. Historii za czorta nie da sie odwrócić

[Pete Gordon]

A'propos kotła, gulasze z Bronówka były prima sort

[Pete Gordon]

23 maja 1865r.

Jefferson Davis zostaje uwięziony w Forcie Monroe w stanie Virginia.


  200px-President-Jefferson-Davis.jpg (Rozmiar: 9.23 KB / Pobrań: 115)

To początek dwuletniego uwięzienia, bez wyroku, pierwszego i zarazem ostatniego prezydenta Skonfederowanych Stanów.

[yankes62]

Ujmę to tak. Gdyby wszystko w tamtej wojnie było tylko "białe" lub tylko "czarne" , to powinien mieć proces i zadyndać . A tak się nie stało

[Pete Gordon]

(22-05-2014 22:27 )yankes62 napisał(a):  Ujmę to tak. Gdyby wszystko w tamtej wojnie było tylko "białe" lub tylko "czarne" , to powinien mieć proces i zadyndać . A tak się nie stało

Pewnie gdyby już miał "zadyndać", to musiałby to zrobić w doborowym, południowym towarzystwie, a na taką imprezę po krwawej wojnie nikt by się nie zdecydował, bo mogłoby to popchnąć niektórych do desperackich działań. Rozniecanie nowego zarzewia konfliktu raczej nikomu nie byłoby na rękę.

[Blue Savage]

Desperackich działań ? A może w procesie powyższego wyszłoby na jaw, kto naprawdę stoi za zamachem na Lincolna.

[Pete Gordon]

(23-05-2014 07:26 )Blue Savage napisał(a):  Desperackich działań ? A może w procesie powyższego wyszłoby na jaw, kto naprawdę stoi za zamachem na Lincolna.

Hmmm... sądzę, że gdyby ktokolwiek się obawiał, że Mr. Davis cokolwiek w tej sprawie wypapla, to lepszym rozwiązaniem od dwuletniego pobytu w "pensjonacie" w Forcie Monroe i późniejszym wypuszczeniu na wolność, byłoby np. "samobóstwo" wyżej wymienionego, wypadek przy goleniu albo jakaś nagła choroba (np. późno wykryta wrodzona wada serca), a nie pokazowy proces z egzekucją w blasku magnezji

[Blue Savage]

"Samobóstwo" wyżej wymienionego ? Robi się pliki zapasowe na wypadek "takowego" i po "takowym" zaufani je rozpowszechniają Ci co grają wysoko, zawsze to stosują Osadzenie Davisa musiało być kompromisem między przyspieszonym zgonem powyższego a czarnymi tajemnicami polityków.

[Jurgen]

Spójrzcie na to z innej strony - nie można było skazać na stryczek jedynego południowca, który był przeciw konfederacji. To byłoby nie polityczne.
Ja wiem, że źródło nie jest najlepsze, ale za Wikipedią:
"Przez cały okres swej prezydentury Davis musiał zmagać się z popularną na Południu ideą większej autonomii poszczególnych stanów. Davis uważał ją za szczególnie szkodliwą w warunkach tak ciężkiej wojny ze stanami Północy. Preferował więc istnienie scentralizowanego rządu konfederacji i łamał opór gubernatorów stanowych."

[Blue Savage]

A propos cytatu, Davis miał na myśli (nazwijmy to) "sknerstwo stanowe", którego przykładem może być słynna sprawa nieużyczenia mundurów żołnierzom innych stanów Konfederacji.

[Jurgen]

No dobra.... a wtedy co miał na myśli?
"4 lipca 1858 Davis wygłosił przemówienie w Bostonie przeciwko rosnącym nastrojom secesjonistycznym, grożącym rozpadem federacji."

[Blue Savage]

Jego przemówienie należy tłumaczyć: "Naród na Południu wrze i jeśli nas, jedynych i słusznych czyli demokratów, nie wybierzecie, to nastąpi secesja" Tego typu tricki PR są stowane do dziś
Jeśli bierze się poważnie oficjalną historię USA, to można uwierzyć np. w "wyzwolenie się" Teksasu lub amerykańską słuszność w wojnie z Meksykiem 1846-48

[Paul Yank]

Szczytem hipokryzji politycznej było nazwanie amerykańskiej inwazji na Kanadę w 1812 r. ,,drugą wojną o niepodległość" Niespodziewanie dla ,,miłośników wolności" Herbaciarze urządzili bardzo skuteczny kontratak

[Jurgen]

Amerykanie zawsze prowadzili słuszne i sprawiedliwe wojny. Kuba, Filipiny, Hawaje dla przykładu.
Proszę mi tu nie uprawiać carsko-sowieckiej propagandy
A szczytem hipokryzji było nazwanie wojny secesyjnej wojną o wyzwolenie murzynów

[Blue Savage]

(23-05-2014 14:31 )Jurgen napisał(a):  ... Proszę mi tu nie uprawiać carsko-sowieckiej propagandy ...

Nie jest to cytowana powyżej propaganda, bo w czasie ACW to nasz ciemiężca czyli carska Rosja był w wielkiej przyjaźni z Północą. Podejrzewam, że jeśli Południu trafiła się możliwość takiej "przyjaźni", też by nią nie pogardziło. W pełnym momencie chcieli mieć jakiegokolwiek "przyjaciela"
Z resztą w "przyjacielskim" tonie też nas załatwili w Jałcie
Jeśli mamy być posądzani o jakąś propagandę, to proszę ją nazwać "realną" lub "polską"

[Pete Gordon]

1 czerwca 1862r.

W tym dniu skończyła się dwudniowa bitwa pod Fair Oaks, bitwa która nie miała przegranych, a tylko wygranych .

   

Siły walczących stron były wyrównane. Straty również były zbliżone . (USA ok. 5000 - CSA ok. 6000)

Mimo że McClellan ogłosił zwycięstwo, był wstrząśnięty rezultatami starcia.
W liście do swojej małżonki pisał : „Nie mogę znieść obrazu pola bitwy, pełnego pogruchotanych zwłok i nieszczęsnych rannych! Zwycięstwo, osiągnięte takim kosztem, nie ma dla mnie uroku”.

W historii już tak jest, że nie liczą się fakty, tylko bieżące potrzeby propagandowe.

[Pete Gordon]

12 czerwca 1862r.

Kawaleria JEB-a Stuarta rozpoczyna czterodniowy rajd dookoła federalnej armii dowodzonej przez gen. McClellana, w trakcie kampanii półwyspowej w Virginii.

Działając na tyłach wroga przez 4 dni, przy niewielkich stratach własnych, niszczył jego tabory i brał jeńców, zdobywając informacje o rozmieszczeniu wojsk Unii.

To początek pięknej legendy najlepszego kawalerzysty południa.
Niestety dla CSA legendy wojen nie wygrywają.


  185px-Jeb_stuart.jpg (Rozmiar: 14.24 KB / Pobrań: 51)

11 maja 1864 roku JEB Stuart stoczył ostatnią bitwę – pod Yellow Tavern, gdzie zwyciężyli Jankesi.
W trakcie walki, gdy Stuart zajmował stanowisko przy konfederackiej baterii artylerii, jeden z szarżujących na nią żołnierzy federalnych, John Huff (z 5. pułku kawalerii z Michigan) dostrzegł go i strzelił ze swojego rewolweru Colt. Kula trafiła dowódcę południowej jazdy w podbrzusze. Oficerowie zabrali go z pola bitwy, a ten mimo ranny, starał się zachęcić swoich podkomendnych do dalszej walki.

[Pete Gordon]

Nadchodzący tydzień będzie obfitował w wiele wydarzeń, i tak:

25 czerwca 1862r.

Rozpoczynają się starcia, które przybiorą miano bitew siedmiodniowych.

Śmiały plan gen. McClellana doprowadza w marcu 1862r. do lądowania sił inwazyjnych Unii na półwyspie stanu Virginia celem, których było zdobycie Richmondu.

26 czerwiec rozgrywa się bitwa pod Mechanicsville, następnego dnia (27) dochodzi do starć pod Gaines Mill, a 28 czerwca siły obydwu stron ścierają się pod Garnett's oraz Golding's Farm.
29 czerwca wojska konfederackie pod wodzą generałów Jacksona i Magrudera uderzyły na unionistów w kierunku południowym od rzeki Chickahominy, w rejonie Savage Station.
Dnia 30 czerwca doszło do bitew pod Glendale i White Oak Swamp.
31 czerwca dochodzi do walk pod Malvern Hill.

Efektem tych bitew konfederaci ponosząc olbrzymie straty obronili Richmond. Lee pomimo słabej koordynacji działań zmusił McClellana do zakończenia kampanii półwyspowej. Po walkach morale wojsk Unii znacznie osłabło, południowcy przeciwnie odzyskali wiarę w zwycięstwo. Armia Potomaku pozostała do sierpnia nad rzeką James.
Straty obu stron w walkach łącznie wyniosły po stronie konfederatów ok. 21 000 ludzi (z łącznej liczby 90 000), po stronie Unii zaś ok. 16 000 (z łącznej liczby ok. 105 000).

   

Bitwa pod Gaines Mill

[Pete Gordon]

28 czerwca 1863r.

Siły inwazyjne konfederackiej Armii Północnej Virginii pod wodzą gen. Lee wkroczyły na ziemię stanu Pensylwania i zajęły miasto York.

   

Już za trzy dni dojdzie do największego starcia armii Unii i Konfederacji pod małym, mało komu znanym miasteczkiem Gettysburg, ale jakby to powiedział klasyk "Nie wyprzedzajmy faktów"

[Jurgen]

I chć to dość luźne nawiązanie, to będzie to taki konfederacki "Stalingrad".... Oczywiście nie w sensie zniszczenia armii, ale w sensie punktu zwrotnego.